Belgijski Olbrzym Szary

Królik ten nie jest trudnym współlokatorem, chociaż potrzebuje dużej przestrzeni. Najlepiej czuje się na wybiegu (ogrodzony ogród, zabezpieczony balkon lub taras), chociaż część dnia oraz noc może spędzać tez w dużej (odpowiednio dużej do swoich rozmiarów!) klatce. Obecnie hodowcy nie mają trudności z prawidłowym żywieniem swoich podopiecznych, gdyż na rynku jest duży wybór pełnoporcjowych mieszanek paszowych w granulacie dostosowanych do wieku i rozmiarów królików. W warunkach domowych uszatego olbrzyma karmić można także zielonkami (warzywa, owoce, trawa) i siankiem. Królik powinien mieć zawsze dostęp do świeżej wody!

Olbrzym Srokacz

Królik ten zalicza się do kategorii dużych ras (obok Belgijskiego olbrzyma, Belgijskiego olbrzyma białego, Francuskiego barana i Morawskiego olbrzyma). Olbrzym srokacz to rasa wyhodowana w Anglii poprzez krzyżowanie Belgijskich olbrzymów białych z miejscowymi rasami o nakrapianym futerku. Rasa ta uznawana jest za rasę wyłącznie dla hobbystów, gdyż niełatwo jest uzyskać Olbrzyma srokacza odpowiadającego ustalonemu wzorcowi.

Budowa

Olbrzym srokacz w wieku 8. miesięcy nie powinien ważyć mniej, niż 5 kg, a wzorcowa waga to 6 kg. Długość ciała tego królika może przekraczać nawet 70 cm, a u rasowych osobników nie może być mniejsza, niż 66 cm. Olbrzym srokacz jest zbudowany harmonijnie i proporcjonalnie. Jego grzbiet jest prosty, klatka piersiowa dobrze rozwinięta, tułów mocny, umięśniony, szeroki, zad zaokrąglony. Kończyny tylne mocne, rozstawione szeroko, ogon długi, przylegający do tułowia. Głowa duża, szeroka, osadzona na krótkiej szyi. Uszy silne, mięsiste, sterczące, mocno osadzone, rozchylające się ku górze. Ich długość powinna wynosić od 15 do 17 cm.


Okrywa

Futerko Olbrzyma srokacza jest gęste, miękkie i sprężyste. Szczególnie gęsty jest podszerstek, a włosy okrywowe mają długość około 3,5 cm. Królik występuje w dwóch odmianach barwnych: Olbrzym srokacz czarnobiały (OSC) oraz Olbrzym srokacz niebieskobiały (OSN). Wzorzec umaszczenia jest dziedziczony w niewielkim stopniu, dlatego niezwykle trudno jest uzyskać potomstwo o odpowiadające wzorcowi. W miocie znajdują się młode o barwie czarnej (dominujące), srokatej oraz białe albinosy (recesywne). Jednak nawet wśród potomstwa srokatego nie wszystkie mają zgodny z wzorcem rysunek. Często zdarza się, ze w miocie nie ma ani jednego prawidłowo umaszczonego królika.

Olbrzymi srokacz czarnobiały (OSC)
ogólna barwa włosów okrywowych jest śnieżnobiała, na tym tle występują odcinające się kontrastowo czarne plamy. Na głowie występuje tzw. motylek - czarny pyszczek i dolna warga. Czarne są także obwódki wokół oczu, pojedyncze plamki na policzkach, oraz całe uszy. Wzdłuż kręgosłupa (od nasady uszu aż po nasadę ogona) biegnie gruba na 3 cm jednolicie czarna pręga grzbietowa. Górna strona ogona czarna. Po obu stronach tułowia rozmieszczone są symetrycznie czarne plamki w liczbie od 6 do 8. Plamy mają średnicę od 3 do 4 cm. Czarne znaczenia nie powinny zawierać włosów w innym kolorze, powinny być lśniące i czyste. Typ rasowy ma białe pazurki i brązowe oczy.

Olbrzymi srokacz niebieskobiały (OSN)
ogólna barwa włosów okrywowych jest śnieżnobiała, na tym tle występują odcinające się kontrastowo niebieskie plamy. Na głowie występuje tzw. motylek - niebieski pyszczek i dolna warga. Niebieskie są także obwódki wokół oczu, pojedyncze plamki na policzkach, oraz całe uszy. Wzdłuż kręgosłupa (od nasady uszu aż po nasadę ogona) biegnie gruba na 3 cm jednolicie niebieska pręga grzbietowa. Górna strona ogona niebieska. Po obu stronach tułowia rozmieszczone są symetrycznie niebieskie plamki w liczbie od 6 do 8. Plamy mają średnicę od 3 do 4 cm. Niebieskie znaczenia nie powinny zawierać włosów w innym kolorze, powinny być lśniące i czyste. Typ rasowy ma białe pazurki i szaroniebieskie oczy.

Przeznaczenie

Rzadko zdarzające się, czysto rasowe Olbrzymy srokacze to najczęściej zwierzęta wystawowe. Te nie do końca odpowiadające wzorcowi hodowane są na mięso lub futro, bywają też wdzięcznymi, niezbyt wymagającymi zwierzakami domowymi.

Hodowla

Olbrzymy srokacze hodowane w celach wystawowych powinny być dobierane na zasadzie selekcji. Osobniki zbyt odbiegające od wzorca nie powinny być dopuszczane do hodowli. Drobne wady (np. pojedyncze białe włoski na kolorowych plamach, sporadyczne małe plamki na głowie, zbyt szeroka pręga grzbietowa) nie wykluczają królików z dalszej hodowli, jednak nawet jedna duża wada (np. zbyt niska waga ciała, przerwana pręga grzbietowa lub pierścienie wokół oczu, itp.) od razu eliminuje
królika
jako reproduktora lub matkę młodych.

Olbrzym srokacz trzymany w warunkach domowych potrzebuje dużo miejsca, klatka nie powinna być dla niego jedynym mieszkaniem, a jedynie schronieniem i sypialnią. Olbrzyma srokacza karmi się tym samym, co wszystkie króliki - zielonkami, siankiem, mieszankami paszowymi. Królik powinien mieć zawsze dostęp do świeżej wody.

Belgijski Olbrzym Biały

Belgijski Olbrzym Biały zalicza się do ras dużych. Może osiągnąć wagę nawet do 10 kg! Zważywszy na fakt, że przeciętny kot waży ok. 5 kg, królik o ciężarze dwukrotnie więszym to naprawdę spory zwierz. Poza Belgijskim Olbrzymem Białym, do kategorii dużych ras zalicza się także jego barwna odmiana (Belgijski Olbrzym), Olbrzym Srokacz, Francuski Baran oraz Morawski olbrzym Wygląd Jak sama nazwa wskazuje, Belgijski Olbrzym Biały wywodzi się z Belgii, a konkretnie z miasta Gent we Flandrii. Jest najstarszą i największą z ras królików hodowlanych. Dorosłe króliki powinny ważyć co najmniej 6 kg, jednak im królik cięższy, tym więcej otrzymuje punktów na konkursach. Długość tułowia tego zwierzaka to 70 cm, a często nawet więcej. Ich futerko jest białe, gęste, jedwabiste, o kryjącym podszyciu. Długość włosów okrywy to od 3 do 4 cm. Króliki te, pomimo masywnych rozmiarów, mają harmonijną sylwetkę o dobrze rozwiniętej klatce piersiowej, zaokrąglonym zadzie i prostych plecach. Ich kończyny tylne są silne, szeroko rozstawione, przednie proste. Ogon prosty, przylegający do tułowia. Uszy Belgijskich Olbrzymów także są słusznych rozmiarów - mierzą ok. 19 cm długości, są sterczące, mięsiste, mocno osadzone, rozchylające się i zaokrąglające ku górze, z zewnątrz silnie owłosione. Przeznaczenie Z racji swoich słusznych rozmiarów, Belgijski Olbrzym Biały jest rasą hodowaną na ogół na mięso oraz (rzadziej) futerko. Na szczęście nie tylko - wielu miłośników królików trzyma je jako zwierzęta wystawowe lub, po prostu, jako swoich domowych milusińskich. Królik ten nie jest trudnym współlokatorem, chociaż potrzebuje dużej przestrzeni. Najlepiej czuje się na wybiegu (ogrodzony ogród, zabezpieczony balkon lub taras), chociaż część dnia oraz noc może spędzać tez w dużej (odpowiednio dużej do swoich rozmiarów!) klatce. Obecnie hodowcy nie mają trudności z prawidłowym żywieniem swoich podopiecznych, gdyż na rynku jest duży wybór pełnoporcjowych mieszanek paszowych w granulacie dostosowanych do wieku i rozmiarów królików. W warunkach domowych uszatego olbrzyma karmić można także zielonkami (warzywa, owoce, trawa) i siankiem. Królik powinien mieć zawsze dostęp do świeżej wody! Rozmnażanie Belgijskich Olbrzymów Białych nie jest trudne, pamiętać jednak należy, że zwierzęta te stosunkowo późno osiągają dojrzałość płciową (samce - 1 rok, samice - ok. 9 mies.). Dopuszczenie do wcześniejszego krzyżowania może zahamować wzrost i rozwój zwierząt. Także młode powinny być dość szybko rozdzielane, gdyż zbyt duża ich ilość może grozić skarłowaceniem całego miotu. Nieodpowiednio karmionym młodym grożą choroby, takie jak krzywica, schorzenia narządów wewnętrznych, słabsza płodność i mleczność u samic.

Morawski Olbrzym

Morawski olbrzym (morawski niebieski, cz. Moravsky modry).

Rasa ta powstała pod koniec XIX wieku, zaliczana jest do ras dużych. Minimalna masa ciała dla dorosłego królika wynosi 5,5 kg, za optymalną uznaje się wagę 6-6,5 kg. Ciało jest masywne z krótką i silną szyją, głowa duża i szeroka, u samic nieco mniejsza. Okrywa włosowa sprężysta, gęsta w podszyciu o długości około 3,5 cm. Barwa okrywy włosowej jest jasno stalowo-niebieska, równomiernie rozłożona po całym ciele. Kolor oczu niebiesko-szary, pazurki ciemno-rogowe, długość uszu 14-15 cm, barwa włosów podszyciowych niebiesko-szara.

Z punktu widzenia właściwości użytkowych rasa ta dzięki bardzo dobremu umięśnieniu często stosowana jest do krzyżówek międzyrasowych, hodowanych w celach produkcji mięsnej. Pierwszy Klub Hodowców tej rasy istniał już w 1909 roku, a obecnie istniejący od 1970 skupia kilkudziesięciu hodowców, głównie z Moraw. Jest to jedyna czeska rasa, która, pod nazwą morawski olbrzym, znajduje się w polskim wzorcu królików.